Ik zie het liever niet, maar het is overduidelijk. Ik zie en voel leegte, ik zie en voel dat het niet goed genoeg is. En precies op dat moment komen mijn docenten binnen, die  ik ervan moet gaan overtuigen waarom ik een jaar verder zou mogen op de Kunstacademie. Je begrijpt, ik krijg bijna niets mijn strot uit en wil alleen maar door de grond zakken. Er komt een halve zin uit mij, wat eindigend met “kijk verder zelf maar”. Dit was het moment dat ik mij besefte dat wanneer er geen energie, geen ziel in een beeld zit, het beeld leeg is.

Dat mijn foto’s pure leegte uitstraalde had alles te maken met met mijn staat van zijn op dat moment, niet vervuld en niet blij. Die harde reflectie die het mij toen gaf maakt dat ik nu niet anders kan dan vanbinnen naar buiten werken. Mijn overtuiging is dat een personal brand en branding foto’s pas écht voor je gaan werken wanneer jouw energie, jouw essentie erin verweven zit.  Ja, technische kennis en vaardigheden hebben is een must als beeldmaker en ja een breed referentiekader hebben op het gebied van kunst en design helpt ontzettend bij het maken van een tof en passend concept. En toch is dat alles niets waard wanneer de energie mist.